Ebruculukta suda erimeyen, asit ve kazein gibi yabancı maddeler içermeyen ve güneşte solmayan tabiattaki renkli kaya ve topraklardan elde edilen toprak boyalar kullanılır. Aynı hususiyeti taşıyan bazı bitkisel boyalarda kullanılabilir. Bu toz halindeki boyalar geleneğimizden gelen boya ezme usulü ile hazırlanır.
Yaklaşık bir avuç boya, düz bir mermer üzerinde su ile karıştırılarak çamur hale getirilir. Destiseng, yani el taşı ile süt kıvamına gelinceye kadar ezilir. Ezilen boyalar ana kavanozlara aktarılarak bir miktar daha sulandırıldıktan sonra içlerine 25-30 damla öd ilave edilir. Ödün parçalayıcı ve ıslatıcı özelliği bulunduğu için boya zerrelerine tesir eder. Bu sebepten ezilen boyalar bir süre öde yatırılır.
Gelenekli Türk ebrusunda kullanılan ana renkler; Çamlıca toprağı, lahor çividi, çamaşır çividi, aşı boyası, beyaz, siyah, sarı, kahverengi ve kırmızıdır. Zikredilen renkler, arzu edildiği nispette birbirleriyle karıştırılarak her türlü renk elde edilebilir.
Çamlıca toprağı: İstanbul’un Çamlıca Tepesi’nde bulunan kırmızı renkli topraktır. Ezildiğinde tütüne yakın bir renk verir. İsten elde edilen ve bundan dolayı çok hafif olan siyah boyaya katılır. Islah etmek üzere akan boyalara ilâve edildiği gibi ebruların serpme boyası olarak ya da yalnız başına kullanılır.
Lahor çividi: Lahor çividi ya da bebe çividi adıyla bilenen ve bebeklerin ağzında oluşan aft hastalığının tedavisi için kullanılan ilacın ham maddesidir. Taş gibi sert olan, bitkisel ve çok güçlü bir boyadır. Dövülerek toz haline getirilir.
Çamaşır çividi: Beyaz çamaşırlar için ağartıcı olarak kullanılan mavi bir tozdur.
Beyaz: Üstübeç. Yağsız olanı beyaz boya yapımında; litopon üstübeci denen yağlı olanı ise neftli boya hazırlamada kullanılır.
Siyah: İsten yapılır. Çok hafif olduğu için tek başına kullanılmaz. Çamlıca toprağı ile karıştırılır.
Sarı: Oksit sarı. İnorganik bir pigmenttir.
Aşı Boyası: İnorganik bir pigmenttir.
Kahverengi: İnorganik bir pigmenttir.
Kırmızı: Suyla karışabilen pigment kırmızı. Organik bir pigmenttir.